🦞 Wniosek O Zwolnienie Z Kosztów Sądowych W Postępowaniu Administracyjnym

Art. 263. Koszty postępowania. § 1. Do kosztów postępowania zalicza się koszty podróży i inne należności świadków i biegłych oraz stron w przypadkach przewidzianych w art. 56 zwrot kosztów stawiennictwa, koszty spowodowane oględzinami na miejscu, koszty doręczenia stronom pism urzędowych, a także koszty mediacji. § 2. W ponad 30 proc. z 875 wyroków, w których Naczelny Sąd Administracyjny orzekł w 2018 roku w sprawie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego - zwracającym były organy podatkowe. Trzy czwarte zwracanych kwot nie przekroczyła 360 zł. "Rekordzistą" było jedno z województw, które musiało zwrócić szefowi KAS 55.125 złotych. Zobacz procedurę w LEX: Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania do sądu pracy > Załącznikiem do pisma jest projekt zmiany ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w którym OPZZ proponuje podwyższenie kwoty, od której należna jest opłata stosunkowa w sprawach z zakresu prawa pracy, do 120 000 zł. Co do zasady pracownik wnoszący powództwo albo składający wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego jest zwolniony z obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Wyjątkiem od powyższej zasady są sprawy, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000,00 złotych. Jedynie Wniosek pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych nie jest zasadny. W myśl art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1025 t.j.) zwolnienia od kosztów sądowych domagać się może osoba fizyczna, która złoży oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez Rozstrzygając przedstawione zagadnienie prawne należało w związku z tym uznać, że skarga na postanowienie referendarza sądowego oddalające wniosek strony o zwolnienie od kosztów sądowych nie podlega odrzuceniu z tego powodu, że nie została poprzedzona wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie postanowienia z uzasadnieniem. To, ile trzeba wpłacić, określa rządowe rozporządzenie w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 100 złotych wpisu obowiązuje na przykład przy skargach na bezczynność organów administracji publicznej lub na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym czy zabezpieczającym. W wyniku nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z 2019 roku na postanowienie sądu drugiej instancji (któremu na podstawie zmienionego art. 371 k.p.c. sąd pierwszej instancji niezwłocznie czyli bez kontroli instancyjnej przekazuje akta) o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych, w szczególności opłaty od apelacji, nie przysługuje żaden środek odwoławczy. (sygn. akt III CZP 82/16) mającej moc zasady prawnej SN stwierdził, że w przypadku doręczenia pełnomocnikowi reprezentującego stronę w postępowaniu kasacyjnym postanowienia oddalającego w całości lub w części wniosek o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych sąd II instancji nie wzywa strony do dokonania opłaty od skargi Jak słusznie orzekł w swoim postanowieniu Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z dnia 04/02/2013 r., III APZ 3/13 „Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest pismem procesowym, powinien, więc Przeznaczenie i egzekucja grzywien nałożonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym. Grzywny orzeczone w postępowaniu przed sądem administracyjnym są także, oprócz kosztów sądowych, dochodami budżetu państwa. Należności te podlegają egzekucji sądowej bez nadawania orzeczeniu klauzuli wykonalności. Art. 228. Do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych powinno być dołączone oświadczenie obejmujące szczegółowe dane o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania osoby ubiegającej się o zwolnienie od kosztów. Oświadczenie sporządza się według ustalonego wzoru. Sąd działa na wniosek, stąd niedopuszczalne jest RjA80W. Osoby fizyczne oraz prawne, które pozostają w trudnej sytuacji materialnej, nie są pozbawione możliwości obrony swoich praw przed sądami administracyjnymi. Ustawowe uregulowanie tzw. prawa pomocy pomaga zrealizować zainteresowanym stronom konstytucyjnie zagwarantowane prawo do sądu. Komu zatem przysługuje uprawnienie do skorzystania z prawa pomocy oraz jaki jest jego zakres na gruncie obowiązujących przepisów? Zwolnienie od ponoszenia kosztów sądowych oraz przyznanie profesjonalnego pełnomocnika do prowadzenia sprawy przed sądami administracyjnymi w Polsce zakładają regulacje ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm., dalej jako: „ Przepisy wskazanego aktu prawnego stanowią o szczególnym wyjątku od ugruntowanej zasady ponoszenia kosztów w ramach toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego. Zatem w jaki sposób osoby fizyczne oraz prawne mogą skutecznie wnioskować o przyznanie tzw. prawa pomocy szczegółowo unormowanego w art. 243 – 262 „Prawo pomocy” w zakresie całkowitym czy częściowym?Przyznanie prawa pomocy a właściwa forma złożenia wnioskuJakie są przesłanki udzielenia prawa pomocy? „Prawo pomocy” w zakresie całkowitym czy częściowym? Analizowana instytucja prawa pomocy została określona wśród katalogu zwolnień z mocy ustawy od kosztów sądowych w art. 239 § 1 pkt 4 Szczegółowe rozwinięcie przedmiotowej regulacji znajduje się jednak w dalszych przepisach ustawy Osoba fizyczna lub prawna, która nie dysponuje określonymi środkami finansowymi, nie traci możliwości obrony swoich praw przed sądami administracyjnymi i jest uprawniona do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. W praktyce oznacza to, iż ciążący na stronie ciężar kosztów postępowania w zakresie objętym prawem pomocy zostanie przeniesiony co do zasady na budżet Skarbu Państwa. W celu skutecznego dostępu do sądów administracyjnych ustawodawca przewidział, iż z przedmiotowej możliwości skorzystać będą mogły strony postępowania toczącego się przed sądem administracyjnym, a więc co do zasady skarżący, organ, w stosunku do którego została skierowana skarga na działanie lub bezczynność, jak również uczestnicy postępowania. W art. 244 § 1 legislator określił zakres dopuszczalnego prawa pomocy, wskazując, iż obejmuje ono zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Decyzję o zakresie, w jakim udzielone zostanie prawo pomocy, podejmuje każdorazowo sąd administracyjny właściwy dla rozpatrzenia sprawy. Podmiot mający zamiar skorzystać z powyższego uprawnienia zobligowany jest jednak zdecydować, czy wnioskować będzie o wsparcie w zakresie całkowitym, czy częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym dotyczy zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika (art. 245 § 2 Natomiast powołanie się na częściowe prawo pomocy oznacza w praktyce konieczność precyzyjnego określenia, z jakich elementów ustawowego zwolnienia podmiot chciałby skorzystać. Niezbędne jest zatem określenie, czy strona zamierza wnioskować odnośnie do zwolnienia od opłat sądowych (w całości lub w części) lub od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub zainteresowana będzie tylko ustanowieniem pełnomocnika (art. 245 § 3 Możliwe jest zatem przyjęcie niejednolitej konstrukcji wniosku, co uzależnione będzie od indywidualnej sytuacji materialnej podmiotu i jego potrzeb. W tym zakresie zwraca się uwagę, że rolą sądu administracyjnego jest każdorazowe zbadanie zasadności przyznawanego prawa pomocy, a przede wszystkim rozważenie zakresu udzielonej pomocy, mając na względzie, iż powinna ona dotyczyć przypadków szczególnie tego wymagających. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 14 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FZ 1218/13) wypowiedział się w przedmiocie analizowanej instytucji, podkreślając, że: „Celem instytucji prawa pomocy, która w istocie oznacza dofinansowanie strony postępowania przez Skarb Państwa, jest zagwarantowanie prawa do sądu osobom najuboższym (w tym również osobom prawnym oraz innym jednostkom organizacyjnym), znajdującym się w wyjątkowo złej sytuacji materialnej, które całkowicie nie są w stanie wygospodarować środków na pokrycie kosztów związanych z dochodzeniem swych praw przed sądem”. Przyznanie prawa pomocy a właściwa forma złożenia wniosku Osoba fizyczna lub prawna może zwrócić się do sądu administracyjnego rozpoznającego sprawę z wnioskiem o udzielenie prawa pomocy zarówno przed wszczęciem postępowania sądowoadministracyjnego, jak i na każdym jego etapie (art. 243 Powyższe uprawnienie nie jest ograniczone jedynie do sądu pierwszej instancji i może być skutecznie zgłaszane przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. W każdym przypadku skierowanie przedmiotowego wniosku zwolnione jest od opłat sądowych. Tym samym w praktyce prawo pomocy może zostać przyznane stronie jedynie na jej wniosek, a działanie sądu administracyjnego z urzędu jest niemożliwe. Przedłożenie wniosku o udzielenie prawa pomocy nie podlega ustawowym ograniczeniom ze względów ilościowych, co oznacza, że uprawniony podmiot może wielokrotnie składać przedmiotowe prośby o zwolnienie z ponoszenia kosztów sądowych, nawet jeżeli dotyczy to tylko jednej sprawy. Niemniej ustawodawca przewidział, że wnioskowanie o przyznanie prawa pomocy odbywa się w oparciu o regulacje wskazane w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. – w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy ( z 2015 r., poz. 1257 z późn. zm.). Niezbędne wydaje się zwrócenie uwagi, iż w ramach przedmiotowego rozporządzenia określone zostały dwa rodzaje wzorów formularza – dla osób fizycznych, oznaczony jako „PPF” oraz dla osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, określany jako „PPPr”. Oznacza to, iż przedłożenie do sądu administracyjnego wniosku, który nie czyni wymaganiom formalnym według określonego wzoru formularza, stanowić będzie podstawę do pozostawienia przez sąd takiego wniosku bez rozpatrzenia zgodnie z art. 257 (por. postanowienie NSA z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. akt I OZ 28/15). Warunkiem przyznania prawa pomocy jest złożenie w ramach formularza oświadczenia dotyczącego danych o stanie majątkowym i dochodach. Art. 252 regulujący kwestię treści wniosku wskazuje, że w przypadku osób fizycznych niezbędne będą informacje na temat stanu rodzinnego oraz oświadczenia strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z pełnomocnikiem. Jakie są przesłanki udzielenia prawa pomocy? Należy zwrócić uwagę, że regulacja ustawowa przedstawiona w art. 246 stanowiąca o przesłankach udzielenia prawa pomocy posługuje się zwrotami niedookreślonymi, w związku z czym może wprowadzać w błąd lub tworzyć uzasadnione wątpliwości co do właściwej interpretacji przypadków, w których strona może skutecznie ubiegać się o zwolnienie od ponoszenia danych wydatków. Mając na względzie, iż art. 246 § 1 i § 2 określa, że ciężar udowodnienia okoliczności uzasadniających ubieganie się o prawo pomocy spoczywa na stronie, niezbędne jest każdorazowe oraz indywidualne dokonanie analizy możliwości wnioskowania o taką pomoc dla podmiotu, który zmaga się z trudnościami finansowymi. Przepisy ustawy regulują, że przyznanie prawa pomocy w przypadku osób fizycznych może nastąpić w zakresie całkowitym, jeżeli osoba taka wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym w sytuacji, gdy nie będzie mogła ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z kolei w stosunku do osób prawnych ustawodawca wskazał, że prawo pomocy może być przyznane takiemu podmiotowi lub innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej w zakresie całkowitym, gdy strona wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast w zakresie częściowym – jeżeli nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Mając na uwadze sposób nieostrego uregulowania analizowanej problematyki, wskazać trzeba, że o kwestii przyznania prawa pomocy nie będzie decydowała jedynie wysokość zarobków czy osiąganych przychodów strony, ale prawdopodobnie całościowy stan majątkowy podlegający ocenie sądu administracyjnego. Z całą pewnością weryfikacji mogą zostać poddane kwestie istniejących wierzytelności, nieruchomości, zdolności kredytowej, posiadanych środków trwałych czy nawet oszczędności. W tym zakresie niezbędne wydaje się skorzystanie ze wsparcia wykwalifikowanych ekspertów, którzy pomogą przeprowadzić właściwą analizę sytuacji prawnej oraz finansowej osoby ubiegającej się o prawo pomocy wraz z przygotowaniem wymaganych prawem formularzy dostosowanych do indywidualnych potrzeb Klientów. Autor: radca prawny Robert Nogacki, Kancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku, doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi. Postępowania sądowe, wymagające fachowej pomocy ze strony pełnomocników stron czy wspomagane usługami dokonywanymi poza budynkiem sądu, okazują się niejednokrotnie mocno obciążające domowy budżet. Dlatego też, choć zasada głosi konieczność uiszczenia kosztów w swojej sprawie przez stronę, w szczególnych okolicznościach ustawa przewiduje wyjątkowe sytuacje zwalniające z opłat. Do kosztów sądowych należą przede wszystkim opłaty sądowe - wpis i opłata kancelaryjna. Wpis to taki rodzaj opłaty, który należy uiścić z góry, od pism wszczynających postępowanie sądowoadministracyjne – zatem od skargi, skargi kasacyjnej czy zażalenia. Ma on charakter stały a jego wysokość jest określana poprzez rozporządzenie Rady Ministrów z r. w sprawie wysokości szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W postępowaniu kasacyjnym wpis zawsze wynosi ½ tego wpisu, którą wynosił w I instancji i nie mniej niż 100 zł. Opłata kancelaryjna to opłata, którą się pobiera za różnego rodzaju stwierdzenia prawomocności, wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów, innych dokumentów na podstawie akt - pobiera się ją za odpisy i kserokopie. Jeśli nie zostanie uiszczona opłata kancelaryjna, to może ona zostać ściągnięta w drodze egzekucji. Istnieją ponadto opłaty takie jak: - koszty związane z działaniem strony - obejmują koszty przejazdu do sądu i pełnomocników, którzy nie są pełnomocnikami fachowymi np. wstępny; - koszty związane z działaniem pełnomocnika - to koszty wynagrodzenia adwokata itd. – ich wysokości minimalne są określone w drodze rozporządzeń wykonawczych, które określają osobno wynagrodzenie adwokatów, osobno radców prawnych, - zwrot wydatków – czyli takie koszty, które ponoszone są poza budynkiem sądu – wpłacane za usługi poczynione przez tłumaczy czy kuratorów, także koszty ogłoszeń, diet i koszty podróży. POLECAMY: E - wydanie Dziennika Gazety Prawnej Zwolnienie z kosztów W postępowaniu sadowoadministracyjnym zasadą jest, że strona ponosi koszty postępowania w swojej sprawie. Może jednak zostać zwolniona z kosztów – w zakresie przepisów wskazanych w ustawie bądź prawa pomocy. Zwolnienie ustawowe może przyjmować charakter podmiotowo-przedmiotowy – tzn., że nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych: skarżący pewne działania lub bezczynność w sprawach np. z zakresu ubezpieczeń społecznych, z zakresu udzielania cudzoziemców ochrony - decyduje charakter sprawy i to czy jest się skarżącym; bądź zwolnienie o charakterze podmiotowym - nigdy nie ponosi tych kosztów: prokurator, RPO, RPD, kurator strony wyznaczony przez sąd orzekający lub przez sąd opiekuńczy. Czym jest prawo pomocy? W ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (PPSA) - istnieje pojęcie prawa pomocy – a zatem takiego postępowania, które jest dla strony szansą na uzyskanie zwolnienia z kosztów sądowych lub w jego ramach, na dopominanie się o przyznanie pełnomocnika – prośby te mogą być składane łącznie. Następuje zawsze na wniosek, złożony na urzędowym formularzu (postępowanie to nie jest prowadzone z urzędu). Jeśli strona wbrew wymaganiom formalnym, złoży wniosek pisemny – wówczas wzywa się ją do uzupełnienia braków a w razie niedopełnienia takiego żądania, wniosek pozostawia się bez rozpoznania. Nie jest on obciążony dodatkowymi kosztami. Może być złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego trakcie. Są sytuacje, gdzie zwolnienie z kosztów następuje z mocy ustawy – np. gdy skarży się decyzje wydane z zakresu prawa pomocy. Wniosek składa się do właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Co strona może uzyskać ? Wyróżnia się dwa rodzaje prawa pomocy - w zakresie całkowitym, o którym mówi art. 245 PPSA – zwolnienie od kosztów sądowych w pełni oraz ustanowienie pełnomocnika (adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy, doradca podatkowy) lub w zakresie częściowym - zwolnienie od opłat w całości lub w części, lub tylko ustanowienie pełnomocnika, lub udzielenie pełnomocnika i zwolnienie w części kosztów. Zobacz: Gmina Kto może się ubiegać? Przesłanki prawa pomocy są określone w art. 246 PPSA - tzw. „pozytywne”: - prawo pomocy w zakresie całkowitym przyznaje się osobie fizycznej, jeśli nie może ponieść kosztów postępowania, co zobowiązana jest wykazać (do wniosku dołącza się oświadczenie stron obejmujące dane o stanie majątkowym i dochodach pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia), a w zakresie częściowym, jeśli nie jest w stanie pokryć pełnych kosztów bez uszczerbku utrzymania jej rodziny. -Także jednostki organizacyjne – z tym, że wsparcie „może być przyznane”, a więc ma charakter fakultatywny. Ustawa klarownie uwypukla także te sytuacje, kiedy pomoc nie będzie przyznana – jedną z przesłanek negatywnych jest oczywista bezzasadność skargi lub zdarzenie, gdy dana strona zatrudnia adwokata lub doradcę podatkowego lub rzecznika albo pozostaje z nim w stosunku prawnym, choć w istocie ma możliwość wykorzystania swojego pełnomocnika. Procedura Za zbadanie złożonego przez stronę wniosku, a następnie przesłanie go do właściwego sądu czy wezwanie stron do uzupełnienia braków, odpowiada referendarz. Na wydane przez niego zarządzenia i postanowienia, strona albo jej przedstawiciel (adwokat, radca prawny itp.) mogą wnieść sprzeciw w ciągu 7 dni. Kolejno, sąd rozpoznaje sprzeciw na posiedzeniu niejawnym w obecności jednego sędziego, wydaje postanowienie, w którym zmienia lub utrzymuje w mocy postanowienie referendarza. Od sprzeciwu lub zażaleń w sprawie prawa pomocy nie pobiera się opłat. Warto pamiętać, że postanowienia sądu, w których rozpatrzono kwestię sprzeciwu, są traktowane jako rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji - nie mam zatem w takiej sytuacji przewidzianego zażalenia na postanowienia wydane w ramach prawa pomocy, bo sąd orzeka jako sąd drugiej instancji. W razie zmian okoliczności, sąd może cofnąć prawo pomocy, ograniczyć je, umorzyć postępowanie czy obniżyć wynagrodzenie pełnomocnika. Jeśli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku okaże się zbędne - postępowanie w sprawie przyznania pomocy umarza się. Przyznanie prawa pomocy wygasa ze śmiercią strony, która je uzyskała. Jeśli prawo pomocy dotyczy ustanowienia fachowego pełnomocnika – strona składając żądanie może wskazać we wniosku określonego adwokata lub radcę prawnego. Sąd powinien się do tego ustosunkować, choć nie ma obowiązku do wyznaczenia wskazanej z imienia i nazwiska, konkretnej osoby. Rozpoznając sprawę na posiedzeniu niejawnym, zwraca się następnie do właściwego organu samorządu w celu ustanowienia tego pełnomocnika - np. do okręgowej rady adwokackiej – organy w ciągu 14 dni od dnia doręczenia im takiego postanowienia o ustanowieniu prawa pomocy wyznaczają pełnomocnika i zawiadamiają o tym niezwłocznie pełnomocnika oraz sąd. Zobacz: Sprawy urzędowe Podstawa prawna: - Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( 2002 Nr 153 poz. 1270) - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( 2003 nr 221 poz. 2193) Rekomendowane odpowiedzi Gość -praw-rosen Opublikowano 8 Września 2008 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Września 2008 Wystarczy w jednym. Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Gość -praw-rosen Opublikowano 8 Września 2008 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 8 Września 2008 Proszę o ilu egzemplarzach należy napisać wniosek o zwolnienie z kosztów należy złożyć tylko jeden egzemplarz dla sądu w sprawie cywilnej Cytuj Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Dodaj odpowiedź do tematu... × Wklejono zawartość z formatowaniem. Usuń formatowanie Dozwolonych jest tylko 75 emoji. × Odnośnik został automatycznie osadzony. Przywróć wyświetlanie jako odnośnik × Przywrócono poprzednią zawartość. Wyczyść edytor × Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL. Ładowanie × Komputer Tablet Smartfon Udostępnij Obserwujący 0 Sygnatura akt ................................. Wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych Wnoszę o: zwolnienie mnie od kosztów sądowych w sprawie o ................................................. przeciwko pozwanemu .................................................................................................................................. Uzasadnienie Z uwagi na fakt, iż jestem w trudnej sytuacji finansowej. Po śmierci mojej żony …………………….. samotnie wychowuję tróję dzieci, ponadto spłacam zaciągnięty kredyt hipoteczny zwracam się z prośbą o zwolnienie mnie z kosztów sądowych ponieważ nie jestem w stanie w żaden sposób ich ponieść. Ponadto nadmieniam, iż korzystam z pomocy społecznej. Wobec powyższego wniosek zaważam za zasadny. .............................................................. [kkstarratings] ............, 2015 - ....... - ....... Sąd Rejonowy Wydział Cywilny ul. ...................................... 00 – 000 ............................ Wnioskodawca: ........................................... (imię i nazwisko) ........................................... (adres zamieszkania) ........................................... (PESEL ) Wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu wieczystoksięgowym Wnoszę o zwolnienie mnie od ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniu wieczystoksiegowym, ponieważ z powodu trudnej sytuacji życiowej i zdrowotnej nie jestem w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Uzasadnienie ............................................................... (należy przedstawić stan faktyczny postępowania wieczystoksiegowego, podać liczbę osób w rodzinie i żródła jej utrzymania np. emerytura, renta, wynagrodzenie za pracę, działalność gospodarcza, zasiłek, świadczenie, stypendium, alimenty oraz stan majątkowy np. mieszkanie, lokaty bankowe, nieruchomości, opisać wydatki miesięczne i całość udokumentować). Załączam wypełniony formularz oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania. Wobec przedstawionego stanu faktycznego niniejszy wniosek jest uzasadniony. .............................................. (podpis wnioskodawcy) Załączniki : 1) wypełniony formularz oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i żródłach utrzymania osoby fizycznej ubiegającej się o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu cywilnym, 2) ........................... ( załączniki wymienione we wniosku).

wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych w postępowaniu administracyjnym